ผู้เขียน: ครูป๋อง สอนคอมพ์

ไอ้ศักดิ์ผู้จากไป …เจอไอ้ศักดิ์ครั้งแรกก็ถูกชะตาเลย ท่าทางดี ไม่เห่า ไม่กลัวคน คุ้นเคยกับคนได้ดี วันที่เจอครั้งแรกเดินวนไปวนมาอยู่ใกล้ๆ กับเพื่อนๆ อีกหลายตัว ประหนึ่งว่ามาให้การต้อนรับผู้มาเยือน ไอ้ศักดิ์เป็นหมาที่วิ่งเล่นอยู่แถวบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ถามพระถามคนแก่ที่ดูแลบ่อน้ำในวันนั้นว่า มันมีเจ้าของไหม? คำตอบคือ ไม่มีเอาไปเลี้ยงเลย ขากลับเลยอุ้มขึ้นรถมาด้วย ซึ่งไอ้ศักดิ์ก็ยอมมาแต่โดยดี

ไอ้ศักดิ์ผู้จากไป

ย้อนกลับไปก่อนหน้าขณะอยู่บนรถที่มุ่งหน้าขับไปยังบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ก่อนเจอไอ้ศักดิ์ในวันนั้น ยังจำได้ว่ามีการสนทนาเรื่องหมาอยู่ด้วย คุยกันประมาณว่าถ้าได้หมาไปไว้เฝ้าสวนสักตัวก็คงดี เที่ยวเสร็จก็ได้ไอ้ศักดิ์กลับมาด้วย ยังคิดในใจเลย แบบนี้กระมั่งที่เขาเรียกว่าโชคดีจะได้สัตว์ 4 เท้ามาครอบครอง เพราะคิดถึงหมาก็ได้หมามาเลี้ยงสมดั่งใจปอง

ได้ไอ้ศักดิ์มาเลี้ยงก็ตั้งชื่อให้เลย ให้ชื่อว่า ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเป็นหมาที่ได้มาจากบริเวณบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ชื่อที่ลูกชายเสนออีกชื่อคือ โชคดี แต่ไม่ได้ใช้ เลยบอกลูกชายไปว่า “เอาเป็นนามสกุลก็แล้วกันนะลูก ชื่อ ศักดิ์สิทธิ์ นามสกุล โชคดี เทห์ดีออก”

ด้วยความที่เป็นหมามาจากที่ๆ ไม่ค่อยมีรถมีคนพลุกพล่าน ก่อนที่ไอ้ศักดิ์จะตายไปเมื่อวาน (22-7-64) ไอ้ศักดิ์เกือบจะตายมาแล้วหลายครั้ง จะโดนรถชนก็หลายครั้ง ไปนอนอยู่ใต้ท้องรถจนโดนรถเหยียบมาแล้ว โดนหมาด้วยกันกัดก็หลายครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่งหายไปเป็นอาทิตย์ หายังไงก็ไม่เจอ สุดท้ายไอ้ศักดิ์กลับมาเองในสภาพบางตาย เรี่ยวแรงไม่มี มีร่องรอยโดนทำร้าย ได้แต่สันนิษฐานว่า คงโดนกัดจนกลับบ้านไม่ไหว หลบลี้จนเดินไหวจึงได้เดินซมซานกลับมาให้เห็น

ไอ้ศักดิ์เป็นหมาที่อ่อนน้อมถ่อมตน สังเกตจากเวลาที่มันจะโดนกัดโดนตีจะหมอบอยู่กับที่ มันเคยทำผิดแล้วโดนลงโทษก็ยอมให้ลงโทษแต่โดยดี ไม่มีแว้งมากัดเจ้าของ พอโตขึ้นมาหน่อยถึงเห็นสัญชาตญาณแห่งการปกป้องตนเอง หมาตัวใดมารังแกก่อนก็เริ่มมีการโต้ตอบ

พฤติกรรมของไอ้ศักดิ์ที่ชวนให้คิดถึงมีหลายประการ ไปไหนไปด้วย แม้ไปด้วยไม่ได้ก็ตามไว้ก่อน บางครั้งตามได้ถึงไหนก็รออยู่ตรงนั้น พอกลับมาก็ร้องแสดงอาการเกาะแข็งเกาะขาใหญ่ ถ้าแปลเป็นภาษาคนก็น่าจะประมาณ ทำไมไม่ให้ไปด้วย! วันไหนนอนที่สวนไอ้ศักดิ์ก็ทำหน้าที่ได้อย่างดี ดูแลบริเวณสวน ดูแลรถ นอนเฝ้าหน้าประตูทุกคืน มีความซื่อสัตย์และจงรักภักดีเป็นเลิศ

วันที่ไอ้ศักดิ์กลายเป็น ไอ้ศักดิ์ผู้จากไป คือเมื่อวาน 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 ขณะรับประทานอาหารเช้า ได้ยินเสียงรถชนพร้อมกับเสียงร้องดั่งลั่นมาจากหน้าบ้าน คิดในใจเสียงนั้นอย่าให้เป็นไอ้ศักดิ์ แต่คิดผิดเสียแล้ว ให้ลูกชายวิ่งไปดู เสียงตอบกลับมาคือ “ไอ้ศักดิ์มันตายแล้วพ่อ!”

ในที่สุดชีวิตไอ้ศักดิ์ก็ตกชะตาเดียวกันกับ ไอ้เตี้ย โนนสว่าง และหมาตัวอื่นๆ อีกหลายตัวที่โดนรถชนตาย หมาโดนรถชนตายแถวนี้เป็นภาพที่ชินตา เห็นตายแล้วหลายตัว มนุษย์(บางคน) ถ้าทำความเข้าใจกับคำว่าเขตชุมชนให้ดีแล้วลองขับรถให้ช้าลงหน่อยจะดีมาก บิดาคงไม่รีบให้ไปหาขนาดนั้น พ้นเขตชุมชนไปก่อนเถิดจะเหยียบเท่าไรก็จัดไป

เคยเตือนไอ้ศักดิ์หลายครั้ง อย่าไปยุ่งกับรถกับถนน แต่อย่างว่าหมาก็คือหมา ที่จะเข้าใจคำพูดของคนเป็นอย่างดีคงมีแต่ในหนัง สู่สุคติเถิดนะ ศักดิ์สิทธิ์ การตายครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายแห่งชาติหมา ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นคน

ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ 3 สถาบันหลักของชาติ

ชาติ หมายถึง แผ่นดินที่มีประชาชนยึดครอง มีอาณาเขตที่แน่นอน มีการปกครองเป็นสัดส่วน มีผู้นำเป็นผู้ปกครองประเทศและประชาชนทั้งหมด ด้วยกฎหมายที่ประชาชนในชาตินั้นกำหนดขึ้น เช่น ประเทศไทย มีการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข มีศาสนาพุทธ เป็นศาสนาประจำชาติ มีวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม และจารีตประเพณี เป็นเอกลักษณ์ประจำชาติของตนเอง สืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษเป็นเวลายาวนาน ผู้ที่มีความรักชาติ จะต้องช่วยกันปกป้องรักษาชาติ ไม่ให้ศัตรูมารุกรานหรือทำร้ายทำลาย เพื่อให้ลูกหลานได้อยู่อาศัยต่อไปให้อยู่ร่วมกันด้วยความสงบสุขสืบไป

ศาสนา หมายถึง คำสอนขององค์พระศาสดาแต่ละพระองค์ ศาสนาทุกศาสนามีไว้เพื่อสอนให้มนุษย์ละชั่ว ประพฤติดี ผู้ที่รักศาสนา จะเป็นผู้ที่นำคำสอนของแต่ละศาสนาไปประพฤติปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ละความชั่ว กระทำแต่ความดี และทำจิตใจให้สะอาดปราศจากเครื่องเศร้าหมอง คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ส่วนผู้ที่ไม่รักศาสนา จึงเป็นผู้ที่ไม่นำคำสอนของศาสนานั้นไปประพฤติปฏิบัติ ไม่ละความชั่ว ไม่ประพฤติดี ไม่ชำระจิตใจให้สะอาดปราศจากกิเลส ปล่อยให้ความโลภ ความโกรธ ความหลงครอบงำจิตใจ

พระมหากษัตริย์ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน ผู้เป็นพระประมุขของประเทศ มีหน้าที่ปกครองประชาชนพลเมืองในประเทศนั้นให้อยู่ดีมีสุขตามกฎหมาย ตามครรลองคลองธรรมจารีตประเพณีวัฒนธรรมของชาตินั้นๆ เช่น ประเทศไทยมีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงเป็นพระประมุข ทรงปกครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม ทรงให้แนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียง เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของปวงชนชาวไทย นำความเจริญรุ่งเรืองความผาสุกมาสู่พสกนิกรถ้วนหน้า มีความเป็นอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข มีความรู้รักสามัคคีกลมเกลียว เราควรประพฤติตนเป็นคนดีถวายเป็นพระราชกุศล และถวายความจงรักภักดีแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

สถาบันทั้ง 3 นี้มีบุญคุณต่อเราอย่างมาก เพราะชาติ คือ แผ่นดินที่เราอยู่อาศัย ศาสนา คือ คำสอนขององค์พระศาสดาแต่ละพระองค์ที่สอนให้เราทุกคนเป็นคนดี และพระมหากษัตริย์ คือ ผู้ปกครองบ้านเมืองโดยธรรม เพื่อความสงบสุขของพสกนิกรชาวไทย เราทุกคนจึงควรรักชาติ รักศาสนา รักพระมหากษัตริย์ ด้วยใจอันบริสุทธิ์ ยึดมั่นและปฏิบัติตามหลักธรรม เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข

ทรงอาจดอททูเดย์ ขอประณามการกระทำใดๆ ก็ตาม บุคคลใดๆ ก็ตาม ที่มีพฤติกรรมอันเป็นบ่อนทำลายชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

ขอบคุณแหล่งข้อมูล https://sites.google.com/site/mikhwamrakchati1220/mi-khwam-rak-chati-sasna-phra-mha-ksatriy

หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น ประโยคนี้เป็นพุทธศาสนสุภาษิต

หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น

เห็นพืชที่ปลูกในสวนแล้ว ทำให้คิดถึงพุทธศาสนสุภาษิตบทดั่งกล่าวมานั้น ซึ่งยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า พุทธศาสนาเป็นวิทยาศาสตร์ มีเหตุมีผล พิสูจน์ได้ สิ่งที่ไม่มีเหตุมีผลมารองรับ ย่อมไม่ใช่ธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนไว้

ถ้าจะยกประโยคที่เป็นภาษาบาลีก็ตามนี้ ยาทิสํ วปเต พีชํ ตาทิสํ ลภเต ผลํ แปลออกมาแล้วก็ตามหัวข้อเลย หว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น

ความจริงพุทธศาสนสุภาษิตบทนี้ยังมีต่ออีก คือ กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ เมื่อแปลโดยอรรถแล้วทุกคนต้องร้องอ๋อทันที ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว นั่นเอง

ทำสวนไปก็พิจารณาข้อธรรมไป การที่จะได้ชื่อว่าได้ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั้นไม่ยากเลย อะไรที่คิดว่าดีแล้วก็ปฏิบัติ แค่นี้ก็ได้ชื่อปฏิบัติธรรมแล้ว ผลของการปฏิบัติดีก็ย่อมได้ดี เหมือนกับอยากกินอะไรก็ปลูก เพราะปลูกอะไรก็ย่อมได้กินสิ่งนั้น ปลูก มะเขือ ก็ได้กินมะเขือ ปลูกกล้วยก็ได้กินกล้วย

ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่ทุกท่าน