อนุชาย ตอนที่30 อีเมลฉบับสุดท้าย นิยายอ่านฟรีจบเรื่อง
อนุชาย ตอนที่30
อีก 15 ปี ต่อมาที่สนามบินแวนคูเวอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล แอร์พอร์ต หลังจากแยกกับนางฟ้าตัวกลมยังไม่เที่ยงคืนดี ขณะที่อนุชัยกำลังเดินเลือกซื้อของฝากจากร้านค้าภายใน อยู่ๆ สาวสวยวัย เกือบๆ จะ 35 ปีหรือ 36 ต้นๆ สวมหมวกไหมพรมสีฉูดฉาดก็แวะๆ เวียนๆ ก้มๆ เงยๆ อยู่ข้างๆ เขาเลือกซื้อช็อกโกแลตและน้ำเชื่อมจากต้นเมเปิ้ล อยู่ๆ เสียงหวานๆ ก็เอ่ยเป็นภาษาไทยให้เขาสะดุ้ง
“ขอโทษคะ ใช่! เอ่อ ใช่พี่ นุ ใช่ไหมคะ”
อนุชัยเงยหน้าขึ้นสำรวจเร็วๆ และไม่ยอมพลาดจะยิ้มให้ก่อน เพราะไม่บ่อยนักจะพบคนไทยระหว่างการเดินทางเยี่ยงนี้ “เออ!…” เขาขมวดคิ้วแต่ก็คลับคล้ายคลับคลา เหมือนจะเคยเจอเธอที่ไหนมาก่อน “คุณ…”
“หญิงเองคะ หญิงรัดดาน้องสาวพี่ชาย ชานนท์นะคะ จำได้ไหม” เธอพูดพร้อมกับเอียงใบหน้าส่งยิ้มให้ในแบบที่คุ้นเคย
“น้องหญิงมาได้ไงครับเนี่ย แล้วมากับใคร” อนุชัยขึ้นเสียงสูง จนหญิงรัดดาต้องใช้นิ้วจุ๊ๆ ปาก เราจ่ายเงินแบบรีบๆ ก่อนเธอจะลากไปนั่งคุยบริเวณพักคอย เธอบอกว่ามาเลี้ยงลูกให้แครายที่ริชม่อน ระหว่างบินกลับไปทำธุระที่เมืองไทย เพราะเหตุนี้ ระหว่างซานฟรานซิสโกกับแวนคูเวอร์จึงเป็นบ้านของเธอทั้ง 2 ที่
“พี่นุ ไปอยู่ที่ไหนมาคะ เพราะตั้งแต่งาน-งานแต่งพี่ชายหญิงก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย”
“อ้อ!…พี่ไปอยู่ที่ซิดนี่ย์ประเทศออสเตรเลีย 5 ปีก่อนจะไปๆ กลับๆ”
“แล้วได้เจอกับพี่ชายมั่งไหมคะ” หญิงรัดดาถามเรียบๆ เคียงๆ พลางหลบสีหน้าที่ค่อนข้างจะเกรงใจด้วยการก้มต่ำๆ
“เจอชานนท์ที่ฮ่องกงระหว่างต่อเครื่องเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วนี้เอง” อนุชัยบอก แล้วน้องหญิงละ มีแฟนรึยัง แล้วอยู่ที่ไหน”
“โอ้ย เรื่องของหญิงยาวมากๆ คะ…เอาเป็นว่าพี่นุเคยรู้เรื่องพี่ชายบางไหมคะเกี่ยวกับเรื่อง…” เธอแหงนหน้ามองไฟดาวไลท์ “เรื่องครอบครัว…และเรื่องทั่วๆ ไปนะคะ” อนุชัยส่ายหน้า “อื้อ!…แล้วพี่นุขึ้นเครื่องกี่โมงคะ”
“เครื่องบินดีเลย์นะ เกือบๆ ตี 3 แนะ”
“โอเค ก็พอๆ กับหญิงแหละ หญิงต้องบินกลับไปทำธุระเรื่องน้องปีใหม่ ลูกชายของพี่ชายนั้นแหละคะ 3 วันที่ซานฟรานซิสโก” เธอหันมาสบตาเขาอีก “พี่นุรู้ไหมคะหลังจากพี่ชายแต่งงานได้ 2 เดือนเขาก็บินกลับมาเรียนต่อที่ซานฟรานซิสโก ทันที และเรียนแบบเอาเป็นเอาตายเลยด้วย จนสามารถจบโทและเอกได้ในเวลาไม่ถึง 4 ปีด้วยซ้ำไป เขากับพี่กุ๊งกิ้ง ที่ปัจจุบันเธอคือคุณหญิงดาริกา ชีวาวัฒนะ พวกเขาอยู่ด้วยกันจริงๆ แค่ 2 เดือนนั้นแหละคะ เมื่อพี่ชายมาเรียนต่อ เธอก็ท้อง โดยพี่ชายบอกว่าเป็นการท้องด้วยวิธีพิเศษ เมื่อเธอคลอดลูกเธอก็ย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านพ่อแม่เธอ โดยพฤตินัยทั้งคู่ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันเลยด้วยซ้ำ แต่ในทางนิตินัยยังใช่อยู่ ถึงปัจจุบันพี่ชายกับเธอจะออกงานด้วยกันแต่พวกเขาก็แยกกันอยู่โดยสิ้นเชิง”
อนุชัยคิดตาม ขณะที่สีดำค่อยๆ เข้ามาเจือในความรู้สึกที่กำลังดิ่งลึก “แล้วเขาไม่เคยมี….เอ่อ…”
“พี่ชายสร้างบ้านลอฟท์เลิฟตามแบบเดิม ตำแหน่งเดิมที่พี่นุสั่งทุบทิ้ง… แล้วเขาก็อยู่กับลูกชายเขาที่นั้นเพียงลำพังมาโดยตลอด หญิงก็ไม่เคยได้ข่าวนะว่าเขามีฟง มีแฟนใหม่รึเปล่า” เธอหยุดคิด คิด “แต่ไม่น่าจะมีนะ….อ้อพี่ชายพึ่งกลับเมืองไทยก่อนหน้าพี่นุเมื่อวานก่อนนี้เองคะ”
“หา!…อะไรนะน้องหญิง…” อนุชัยไม่อยากเชื่อหูตัวเอง “ก็อาทิตย์ที่แล้วพี่เพิ่งไปส่งเขาขึ้นเครื่องกับมือ”
“พี่นุโดนหลอกแล้วละ พี่ชายนะเป็นห่วงพี่มากๆ เมื่อรู่ข่าวจากน้องแจง W.T.V. วีซ่า เขาก็จองไฟท์บินมาประกบพี่ทันทีเลย นี้ไงคะรูปที่พี่ชายแอบถ่าย” หญิงรัดดาโชว์รูปถ่ายในมือถือที่ชานนท์ส่งให้ ส่วนใหญ่จะเป็นภาพแอบถ่ายมีเขากับผู้หญิงร่างกลมๆ ทุกเฟรม ทุกภาพ “ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครรึคะพี่นุ”
อนุชัยช็อกหนักเข้าไปอีก คำถามเกี่ยวกับชานนท์แล่นวนอยู่ในหัว (ทำไมนะ….ทำไมไอ้คุณถึงได้ทำแบบนี้)
“คะ พี่นุ เห็นท่าทีสนิทสนมกันมากๆ”
“เธอคือนางฟ้าตัวกลมของพี่เองแหละ” อนุชัยตอบแบบผ่าน “ทำไมชานนท์ต้องทำขนาดนี้ด้วยเนี่ย”
“หญิงก็ไม่เข้าใจคะ พี่ชายอ้างว่าต้องเคารพสิทธิ์ของพี่นุ แต่หญิงก็อยากให้เขาเคารพสิทธิของตัวเองด้วยเหมือนกันนะคะ” เธอเงียบ ราวต้องการหยุดหายใจ “พี่นุ พี่ยังไม่มีใครใช่ไหม” แล้วเธอก็ยื่นใบหน้าเข้ามาถามใกล้ “คะ…ยังโสดหรือไม่โสด”
“ครับพี่ไม่เคยมีใคร….”
“เป็นไปได้ไหม ถ้าพี่ 2 คน จะกลับไปอยู่ด้วยกันอีกนะคะ” เธอยิงคำถามแรงพร้อมกับเอียงใบหน้าจ้องไปที่อนุชัยราวกำลังรอคำตอบ “คะพี่นุ ได้ไหม”
“มันเลยเวลานั้นมานานแล้วครับน้องหญิง พี่เริ่มชินกับการอยู่คนเดียวซะแล้วซิ”
“ก็ปรับตัวใหม่ซิคะ อยู่ด้วยกัน ดูแลกันไป หญิงจะได้หมดห่วง พี่ชายสุขภาพไม่ค่อยจะสู้ดีซะด้วย”
อนุชัยเลยตัดสินใจเปิดกระเป๋าดึงไฟท์บินใหม่ที่ชานนท์ซื้อไว้ให้ “เนี่ยไอ้คุณจะให้พี่ไปเจอมันที่ฮ่องกง แต่พี่คงแวะไม่ได้เพราะวันจันทร์พี่นัดประชุมงาน” เขาพูดเร็วๆ จนเห็นแววตาของหญิงรัดดาขยายใหญ่ขึ้น
“นี้แสดงว่า พี่นุ…..”
“น้องหญิง พี่รักเค้า และพี่ก็รักเค้าคนเดียวมาโดยตลอด” อนุชัยเผยความในใจจนหมดเปลือก
หญิงรัดดาผวาเข้ากอดแน่น “หญิงก็ว่าแล้วเชียว ขอบคุณคะ ขอบคุณพี่นุมากๆ คะ” เธอมีอาการเรรวนสักพักก่อนจะขอตัวเข้าห้องน้ำ…. “พี่นุรอหญิงอยู่ตรงนี้นะคะอย่าพึ่งไปไหน เรายังมีเวลาอีกหลายชั่วโมง รอหญิงแป๊บเดียว”
อนุชัยยิ้มมุมปากจนเกือบจะหลุดหัวเราะ
“คะ….” อนุชัยยกมือให้สัญญา…ระหว่างหญิงลัดดาหายเข้าห้องน้ำ เขาก็เร่งส่งอีเมลไปหาใครบางคน
อีเมลฉบับสุดท้าย
……….e-mail……….
จาก : ทิมมี่
เรื่อง : ประชุมวันจันทร์
วันที่ : 22 กรกฎาคม 2017 เวลา : 00.45 น.
ถึง : เดียร์เนียล
พี่มีประชุมงานวันจันทร์คงแวะฮ่องกงไม่ได้แล้ว แต่เอาเป็นว่า ใครถึงบ้านลอฟท์เลิฟเป็นคนแรกจะได้อยู่ข้างบน
จากทิมมี่ นกป่า
……….e-mail……….
เขานั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวสักพักหญิงรัดดาก็เดินฉายยิ้มกว้างๆ อย่างไม่เคยเห็นกลับมาหา “หญิงซักอยากจะกลับไปอยู่บ้านลอฟท์เลิฟกับพี่ชายทั้ง 2 คนแล้วละคะ”
“ใครเป็นคนบอกน้องหญิงครับ” อนุชัยถามพลางปั้นหน้าแบบนักแสดง
“ใครไม่รู้ละ ชอบท้าทายกันพิเลนๆ ฮ่าๆๆ”หญิงรัดดาหัวเราะเสียงดังก่อนจะก้มลงกระซิบใกล้ๆ “พี่นุได้อยู่ข้างล่างแง๋แซะแล้วละคะ เพราะพี่ชายอยู่ฮ่องกงบิน แค่ 3 4 ชั่วโมงก็ถึง ฮ่าๆๆ”
อนุชัยคิดตาม ….“แต่เที่ยวบินกลับกรุงเทพฯ อาจจะเต็มทุกลำก็ได้ ใครจะไปรู้”
“ฮา ฮ่า ฮ่า…โอเครๆ….ว่ากันไป แต่หญิงต้องไปแล้วนะคะ กะจะไปหาซื้ออะไรไปฝากตาปีใหม่สักหน่อย โตเป็นหนุ่มหล่อ หน้าตาเหมือนพี่ นุ เปะ….แถมกรุ๊ปเลือดก็ยังเป็น AB RH- ซะด้วย…หญิงไม่พูดมากแล้ว ให้ไปเคลียร์กันเองที่บ้านลอฟท์เลิฟดีกว่า”
“หญิง หญิงรัดดา ว่าไงนะ หมาย หมายความว่า…..”
“……….” หญิงรัดดาเอามือปิดปาก….สักพัก “ไปรีดพิษกันไว้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ละ แต่เป็นอันว่า ตา ปีใหม่หน้าตาเหมือนพี่ยังกับถอดพิมพ์เดียวกันมาก็แล้วกัน”
“น้องหญิง” อนุชัยสะดุ้ง
“นี้ไงคะรูปของตาปีใหม่” หญิงรัดดาโชว์รูปหนุ่มน้อยวัย 14 จะย่างเข้า 15 ให้อนุชัยเห็น เขาปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน
“หมายความว่า…..”
“คะ….พี่ชานนท์รักพี่นุมากๆ….เขาเลือกจะอยู่กับพี่นุ และเขาก็ได้อยู่กับพี่นุอีกคนมาโดยตลอด”
อนุชัยสะอึกดวงตาใสๆ กำลังเข้าสู่เฉดสีแดง… “ชานนท์ นาย” เขาพึมพำและดึกช็อกโกแลตพร้อมกับน้ำเชื่อมจากต้นเมเปิ้ลส่งให้หญิงรัดดาทั้งหมด
“ฝากให้ลูกชายพี่ใช่ไหมคะ….ได้คะ พี่ชายเที่ยวสอนลูกเขาให้รู้จักพี่นุ จนตาปีใหม่จำชื่อจริงพี่นุได้ดีกว่าชื่อจริงของพ่อตัวเองซะอีก….หญิงไปนะคะ เจอพี่ชายอย่าลืมฝากหอมแก้มด้วยละ บ๋าย บาย”
“พี่อยากเจอ……ลูก”
“คงจะต้องเป็นช่วงปิดเทอมโน้นแหละคะ…..ฝากกอดตาปีใหม่ไหม?” หญิงรัดดาพูดไม่ทันจบ อนุชัยก็โผเข้ากอดเธอแน่น
“กอดนี้สำหรับปีใหม่…..บอกเขาว่าพ่อขอโทษ”
“ไม่เอาคะไม่ร้องไห้แล้ว….เร็วๆ นี้หญิงจะพาเค้ากลับไปเยี่ยม” เธอผลักอนุชัยออก…..“พี่นุ นะแพ้พี่ชายตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้วละ ฮ่าๆๆ….หญิงไปนะคะ…”
…..หลังหญิงรัดดาเดินจากไปแล้ว เขาก็ตรงดิ่งไปยังประตูขึ้นเครื่องหมายเลข 44 และอยู่ๆ อีเมลจากคนที่ใช้นามแฝงว่า เดียร์เนียลก็เด้งขึ้นมา
……….e-mail……….
จาก : เดียร์เนียล
เรื่อง : ไฟท์บินกลับกรุงเทพฯ เต็มหมด
วันที่ : 22 กรกฎาคม 2017 เวลา : 01.25 น.
ถึง : ทิมมี่
ผมพยายามหาไฟท์บินกลับกรุงเทพฯ แต่เต็มทุกเที่ยวเลย ทำไงดีไม่อยากอยู่ข้างล่างนะ
ดร.ชานนท์ สายสกุล ผู้ช่วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์
……….e-mail……….
อนุชัยยิ้มรื่นๆ เขาอ่านอีเมลฉบับดังกล่าวหลายรอบก่อนจะเผลอพูดออกมาคนเดียวว่า………….
“ชานนท์….นายแสบมากๆ….งานนี้ละ….นายเสร็จฉันแน่ๆ”
……………………………..จบบริบูรณ์……………………………..
