ปลายๆ เดือนมิถุนายนของทุกปี มีวันสำคัญของโลกอยู่วันหนึ่ง นั่นคือ วันสุนทรภู่ และปีนี้ คือ วันสุนทรภู่ 2565
วันสุนทรภู่ 2565
เหมือนเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมายาวนาน ถึงวันนี้ทีไร (26 มิถุนายน) ก็ออกอาการคันไม้คันมืออยากร่ายกลอนสักยกหนึ่ง และนี่คือเท่าที่พอจะเขียนได้สำหรับปีนี้
อนาถหนอ พ.ศ.นี้ ฤดีหมอง
เสียงร่ำร้อง ทั่วทั้งเมือง เรื่องทุกข์เข็ญ
เหมือนบาปซ้ำ กรรมจอง ต้องรับเวร
หลายประเด็น เลวร้าย หมายซ้ำเติม
โรคระบาด ระบาดทั่ว หัวระแหง
ทั้งรุนแรง หลากหลาย กลายพันธุ์เสริม
แม้ติดตาย รายวันจอด ยอดไม่เพิ่ม
มิอาจเริ่ม วางใจได้ กับไอ้โค
เรื่องปากท้อง ก็แร้นแค้น แสนสาหัส
อัตคัด ขัดสน คนหิวโซ
ข้าวของแพง แรงงานถูก ทุกข์หัวโต
แทบร้องโฮ หมองไหม้ ไร้เงินทุน
ภัยสงคราม เข่นฆ่า อีกสาเหตุ
พวกประเทศ บ้าอำนาจ สาดกระสุน
เศรษฐกิจ ตกกระเด็น แทบเป็นจุณ
คริปโตหุ้น ดิ่งดับ ยากกลับตัว
เมื่อท้องหิว ก็อย่าหมาย จะหายวุ่น
ชุลมุน การเมืองป่วน ชวนปวดหัว
ความเป็นธรรม เมื่อไม่ กระจายทั่ว
เป็นความชั่ว ก่อเกิดภัย ได้เช่นกัน
สู้ต่อไป แม้ภัยพาล มาหาญท้า
พ.ศ.หน้า ฟ้าใหม่ หวังใจฝัน
เอาธรรมะ เคียงคู่ สู้กับมัน
คงสักวัน เรื่องเลวร้าย พ่ายแพ้เอย.
ขอบคุณที่อ่านจนจบ ผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้
