ผู้เขียน: อาจ อัมพวัน

เรื่องของคนลูกหมา เขียนไว้เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2557

ในโลกของความเป็นจริง คนไม่สามารถมีลูกเป็นหมาได้ ทางตรงกันข้ามหมาก็ไม่สามารถมีลูกเป็นคนได้ ถึงแม้บางครั้งที่คนทะเลาะเบาะแว้งกันมักจะยัดเยียดให้อีกฝ่ายเป็นลูกหมา หมาบางตัวหากรู้ภาษาคนและเป็นหมาที่ดีคงมีความไม่พอใจอยู่บ้างที่อะไรๆ หรือคิดอะไรไม่ออกก็ไปลงที่หมา เนื่องจากคนบางคนไม่มีคุณค่ามากพอแม้แต่จะเปรียบเทียบกับหมาที่ดี

เรื่องของคนลูกหมา

ในโลกมายาอะไรๆ ก็เป็นไปได้ พีบอดี้ ซึ่งเป็นหมา ได้สิทธิตามกฎหมายเพื่อเลี้ยงดู เชอร์แมน ซึ่งเป็นคน เหตุผลสั้นๆ ง่ายๆ ของศาลก็เพียงแค่ เมื่อเด็กเลี้ยงลูกหมาได้ ทำไมหมาจะเลี้ยงเด็กไม่ได้ ประมาณนั้น ง่ายดีจริงๆ พีบอดี้ไม่ใช่หมาธรรมดาแต่เป็นหมาระดับปัญญาชน! เฉลียวฉลาดมีความรอบรู้เป็นเลิศ เป็นนักวิทยาศาสตร์ได้รับรางวัลโนเบล เชอร์แมนโชคดีมากที่มีพ่อบุญธรรมเป็นหมาแบบนี้ ความรู้ แง่คิด ประสบการณ์ต่างๆ ถูกทอดถ่ายจากหมาไปสู่คนจนเชอร์แมนเป็นเด็กเฉลียวฉลาดเกินเด็กในวัยเดียวกัน ประสบการณ์ตรงทางด้านประวัติศาสตร์เชอร์แมนได้รับมาเต็มๆ เนื่องจากพ่อมีเครื่อง time machine ที่พาย้อนยุคไปไหนต่อไหนได้อย่างง่ายดาย แถมยังเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์นั้นด้วย เรียกว่าอยากเจอใครยุคไหนหวาบไปได้เพียงชั่วพริบตาเลยทีเดียว

ถึงแม้เป็นโลกมายาก็ให้ข้อคิดดีๆ เยอะมาก ความรู้จากประสบการณ์ตรงของเชอร์แมนนั้นเจ๋งกว่าความรู้จากตำราที่สอนกันในโรงเรียน โดยเฉพาะเรื่องราวของประวัติศาสตร์ เชอร์แมนตอบคำถามครูได้อย่างชัดถ้อยชัดคำจนเพนนี่ซึ่งเป็นนางเอกของเรื่องหมั่นไส้เอา มีตอนหนึ่งหมาผู้เป็นพ่อสอนเชอร์แมนว่า “ความสัมพันธ์ที่ดีมักเริ่มจากความขัดแย้ง” อันนี้ก็พอเห็นตัวอย่างมาเหมือนกันในระดับบุคคลนะ ตีกันแล้วก็มาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป ในระดับประเทศขณะนี้บ้านของเราดูเหมือนว่าพวกที่ขัดแย้งกัน อยู่ระหว่างที่มีคนกลางมาบอกว่าให้รักกัน อยากพิสูจน์คำของนักวิทยาศาสตร์หมาตัวนี้เหมือนกันว่าจะเป็นจริงได้สักกี่มากน้อยเพียงไร มีข้อคิดดีๆ อีกเยอะจากหนังเอนิเมชั่นสุดเจ๋งเรื่องนี้ว่างๆ ลองหามาดู

MR. PEABODY & SHERMAN

“ภาพยนตร์เรื่อง MR. PEABODY & SHERMAN เป็นผลงานแนวผจญภัยคอมเมดี้ที่มีกลิ่นอายของหนังไซไฟ การเดินทางข้ามเวลา ตัวละครที่มีความแปลก และบทภาพยนตร์ที่มีความประณีต ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผสมผสานกันจากมิตรภาพที่คาดไม่ถึงระหว่างฮีโร่ที่ออกโรง ซึ่งนั่นคือสุนัขและลูกชายของเขา”

เรื่องของพีบอดี้และเชอร์แมนเป็น เรื่องของคนลูกหมา กล่าวคือหมารับเชอร์แมนซึ่งเป็นคนมาเลี้ยง ไม่ได้คลอดออกมาแบบเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขกัน ผมดูพร้อมกับลูกทุกวัน เนื่องจากเป็นหนังเรื่องโปรดของเขา ดูจนคิดเลยเถิดไปว่า “ถ้าเลี้ยงลูกให้ดีไม่ได้ต้องอายหมาแน่เลยงานนี้”

ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ ดูละครย้อนดูตัว

ติดตามดูละครอยู่ 2 เรื่อง ทั้ง 2 เรื่องนี้เหมาะมาก กับคำว่า ดูละครแล้วย้อนดูตัว โดยเฉพาะลักษณะนิสัยของตัวเอกในเรื่อง ที่ควรชี้ให้ลูกหลานดูไว้เป็นแนวทาง บังเอิญมากที่ละคร 2 เรื่องนี้ ดำเนินเรื่องราวมาถึงตอนที่พอจะเรียกได้ว่าคล้ายๆ กัน

สำนักหัวซาน เริ่มระส่ำระสาย เนื่องจากถูกเข้าใจผิดว่า เป็นที่เก็บซ่อน คัมภีร์กระบี่ปราบมาร ไอ้เจ้าคัมภีร์เล่มนี้นั้น เป็นที่ต้องการของเหล่าจอมยุทธเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายเทพ หรือ ฝ่ายมาร ต่างก็ปรารถนาที่จะได้มันมาครอบครอง ซึ่งมันอยู่ไหน หน้าตาเป็นอย่างไร ก็ไม่มีใครทราบ แม้แต่ลูกชายของตระกูลที่เป็นเจ้าของคัมภีร์ก็ไม่ทราบเช่นกัน ประหนึ่งว่า ณ ขณะนี้ยุทธภพกำลังวุ่นวายกับสิ่งที่จับต้องไม่ได้

แต่ทุกสายตาก็เพ่งเล็งไปที่สำนักหัวซาน ด้วยเข้าใจผิดว่า สำนักหัวซานถือครองมันอยู่ จนในที่สุดก็ต่อสู้กันถึงขั้นบาดเจ็บล้มตาย เจ้าสำนักหัวซาน และคนในสำนักอาการสาหัสหลายคน รวมทั้งศิษย์เอกอย่าง เล่งฮู้ชง ด้วย ก็อาการปางตายเช่นกัน

บริษัท เหมทอง ก็ไม่ต่างกัน เริ่มระส่ำระสายอย่างหนัก เมื่อท่านประธานเหมล้มป่วย ถึงขั้นพูดจาไม่ได้ เมื่อหัวเรือใหญ่ไม่สามารถบริหารจัดการบริษัทได้ พวกที่มักใหญ่ใฝ่สูง มีความโลภในทรัพย์สมบัติของบริษัทอันเป็นของตระกูลเหมทอง ต่างก็แสดงตัวตนแห่งความเป็นมารออกมาอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะเสี่ยสอง ยกตนขึ้นเป็นประธานบริษัทและกำจัดทุกคนที่คิดว่าจะเป็นก้างขวางคอ และคนที่เสี่ยสองต้องการกำจัดมากที่สุด ก็ คือ เหมัน ทายาทตัวจริงเสียงจริงของท่านประธานเหม

เล่งฮู้ชง กับ เหมัน มีลักษณะนิสัยที่คล้ายกันหลายอย่าง เป็นคนฉลาด จิตใจเป็นคนที่ยึดถือคุณธรรม ตรงไปตรงมา มักยื่นมือเข้าช่วยเมื่อเห็นผู้อื่นมีภัย มีความกตัญญูรู้คุณคน ซึ่งคุณลักษณะดั่งกล่าวมา ล้วนแล้วแต่คือ เครื่องหมายของคนดี ทั้ง 2 คน เจอเรื่องเลวร้ายมาหลายหน แต่ก็รอดปลอดภัยมาได้ ด้วยความเป็นคนดีของตน

เล้งฮู้ชง มีวิชาดีๆ อยู่ในตัวหลายอย่าง แม้จะบาดเจ็บสาหัส แต่ก็กลับแข็งแกร่งขึ้นมาได้ และได้ใช้วิชากระบี่ที่เพิ่งได้รับการถ่ายทอดมาจากอาจารย์ทวดเมื่อครั้งถูกกักตนอยู่ที่ผาสำนึกผิด กำจัดฝ่ายตรงข้ามที่มาก่อกวนสำนักหัวซาน และคิดว่าน่าจะกู้ศักดิ์ศรีของสำนักหัวซานกลับคืนมาได้แต่โดยดี

เหมัน ก็เหมือนกัน ไม่ได้มีดีแต่เฉพาะวิชาซ่อมรองเท้า เขาคือเลือดเนื้อเชื้อไขแท้ๆ ของท่านประธานเหม แม้จะเป็นคนมักน้อยสันโดษ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องวุ่นๆ ของบริษัทเหมทองแล้วก็ตาม แต่จากคำสั่งเสียก่อนตายของพ่อเลี้ยงชาญ ทำให้เขาเข้าใจอะไรดีๆ หลายอย่าง ด้วยบุญคุณ ความแค้น และความรัก เขาจะกลับไปทวงคืนความยุติธรรม ทวงคืนสิ่งที่เขาควรได้ ทวงคืนภาพลักษณ์ของบริษัท หรือ สำนัก เหมทอง ให้กลับคืนมาและทำได้แต่โดยดี ไม่แพ้ เล้งฮู้ชง แน่นอน

ละครจีน เรื่อง กระบี่เย้ยยุทธจักร และ ละครไทย เรื่อง ประกาศศิตกามเทพ ดำเนินเรื่องราวถึงประมาณดั่งได้กล่าวมา กำลังสนุกเลยทีเดียว เรื่องราวจะดำเนินต่อไปเช่นใด ก็พอจะคาดเดาได้ ละครทั้ง 2 เรื่องแม้จะต่างชาติต่างภาษา แต่ก็สามารถสอน หรือ สื่อออกมาได้ ในบางแง่มุมที่ไม่แตกต่างกัน ตัวเอกทั้ง 2 เรื่อง เป็นคนดี เป็นคนดีแล้วมีดีหลายอย่าง อย่างน้อยๆ ก็ ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้