ใส่หัวข้อว่า ก๋วยเตี๋ยวถามชื่อ ต้องอ่านนะ ถึงจะรู้เรื่อง จะบอกไว้ตอนท้ายๆ ว่าทำไม? ถึงว่าอย่างนั้น
ก๋วยเตี๋ยวถามชื่อ
ก๋วยเตี๋ยว ชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมไม่แพ้ชนิดอื่นๆ คือ ก๋วยเตี๋ยวไก่มะระ โดยส่วนตัวก็ชื่นชอบชนิดนี้เหมือนกัน
ร้านที่นั่งกินวันนี้อยู่แถวสีลม กินวันนี้เป็นครั้งที่ 2 ร้านนี้รสชาติโอเค บริการดี การจัดการร้านเป็นระเบียบเรียบร้อย ชอบที่สุดคือ ไม่เอาเครื่องปรุงมาวางไว้ที่โต๊ะให้เกะกะ ทำให้เรามีพื้นที่วางของมากขึ้น เขาจัดไว้มุมหนึ่งต่างหาก ทั้งเครื่องปรุง น้ำดื่มฟรี ตลอดจนมะระและผักต่างๆ อยู่ที่เดียวกัน
ลูกค้าได้ก๋วยเตี๋ยวมา เดินไปปรุง ไปหยิบผัก ไปตักน้ำดื่มเอง ตามอัธยาศัย ดีนะแบบนี้ลดงานที่ไม่จำเป็นออกไปได้เยอะ
ย้อนไปตอนสั่งก๋วยเตี๋ยว “เอาเส้นหมี่ที่หนึ่งครับ” ผมสั่งเหมือนทุกครั้งที่สั่งก๋วยเตี๋ยว กับแม่ค้าสาว ซึ่งดูทรงแล้วอายุน่าจะเกินหนึ่งเจ็ดแล้วหล่ะ ที่คอยรับออเดอร์ จากนั้นเดินกลับไปนั่งโต๊ะที่จองไว้
สักพักแม่ค้าสาวเดินตามมาถาม “พี่ใส่ทุกอย่างใส่มั๊ยค่ะ”
“ทุกอย่างเลยครับ” ผมตอบแบบไม่เรื่องมาก
“พี่ชื่ออะไรค่ะ” จำไม่ผิดนะ เขาถามชื่อจริงๆ
ชะงักนิดหนึ่งเลยย้อนถามไปว่า “เอาชื่อด้วยเหรอ” เขาไม่ตอบแค่ยิ้มๆ ว้าวุ่นเลยทีนี้ ไอ้เราก็เป็นคนไม่หวงชื่อซะด้วย เลยบอกไปอย่างว่าง่าย
กินเตี๋ยวไปสังเกตุไป ลูกค้าคนไหนมาก็ไม่เห็นแม่ค้าถามชื่อ ครั้งก่อนที่มากินก็ไม่ถาม วันนี้แม่ค้ามาแปลก ช่างเถอะ เมื่อเป็นเช่นนี้ ขอเรียกก๋วยเตี๋ยวชามนี้ว่า ก๋วยเตี๋ยวถามชื่อ ก็แล้วกัน
เขียนเรื่องนี้ไว้ไม่มีอะไรมาก แค่อยากบันทึกไว้ว่า เป็นครั้งแรกที่สั่งก๋วยเตี๋ยวแล้วถูกถามชื่อด้วย และกาลเวลาผ่านมาจนถึงตอนนั่งเขียนบทความนี้ ก็ยังไม่หายสงสัย ถามเพื่อ? 🙂 😀